Çarls’ın tac giyme töreninde “bize davetiye gelmedi” felan diyerekten çok gönül koyanlar olmuş. E tabii yani kaç yıllık imporotorluk, hısım akraba çok. O davetiyeler yaz yaz bitmez “Kont Arçıbıld ve eşi, Dük Bartolomiyo ve eşi, Lord bilmemkim ve eşi”… Diyceğim, illa ki bir yerlerde bir yanlış hata olmuştur, birilerinin davetiyesi unutulmuştur, karışmıştır, apartumanın posta kutusundan başkası almıştır, şu olmuştur bu olmuştur. Bunun için huysuzluk çıkarıp, efendicaazıma söyliyim, Çarls’ın en mutlu gününü gölgelemenin ne manası var yani? Aynı güruh, “bizim masaya pasta limonata gelmedi” diye de homurdandı. Hele Sör Hamfiri’nin yaptığı afedersin büyük ayılık. Sen törenin en helecanlı yerinde ne halt etmiye mikrofonu kapıp “34 L bilmemkaç plakalı yeşil Jaguar’ın sahibi salonda mı, girişi kapıyor” diyosun ku? Millet orda huşuyla “Dı Lord seyf di king” filan deye kendinden geçmiş, bu yeşil jaguar kapıyı tıkıyo, vay 4 yaşlarında Riçırd adında bir erkek çocuğu bulunmuştur” şu bu diye anons peşinde. Sırası mı canım. Ama bunlar hep çekememezlikten, içlerinden biri sivrilip kral oldu diyerekten diğer akraabalar haset kasıyo. Halbuse birbirinizi tutunsanıza de mi? Londonlular birbirini hiç tutmuyo annem ben onu bilir onu söylerim. O majeste olduysa sana da yarar halbuse. Niye adamın törenininde huzursuzluk yapıyosun de mi? Ama işte akraabanın, akraabaya yaptığını akrep yapmaz denmiş ya bak o laf çok doğru. O diil de arada Camilla Kraliça oldu. Sarıkancolos. Esas tabi Leydi Di’nin hakkıydı o maakamlar ama, dünya işte…
İngilisçe Gıybet
