Ey!.. onsekiz yaşındaki, gri tebeşir çizgili ve kruvaze, ve ince bıyıklı, kara gömlekli sarı kravatlı, beyoğlunda yirminci yaşantısına güvercinler uçuran Diyamendi’den, Pano’nun bir numaralı fıçısına kayıtlı Kasımpaşalı vatman Recai’nin şiirini kulak arkasına yazan kırmızı doğan çocuk. Kör gözlükleriyle Nuriye Nuriye diye gırtlağından aşağı dökülen her yudumda biraz daha kusan ağlayan aşka, bana göre kara bıyıklarımın her teline göre sevdiğim deniz bir büyük ülke her zaman içinde olduğum hiç bir zaman çevremde olmayan al ceketim senin olsun dolap kaldıran ütücü ve şair denizlerin ötesinde gözlerim kahverengi gözlerinin bir gidip gelmeler Beyoğlu’nda Werter’le Merter’le ızdırap şişeler şişeler lingo lingo şişeler delikanlı şiir on numarada Süheyla…
